Ξημερώνει, βραδιάζει, σκοτεινιάζει, φωτίζει,
ένας κόσμος όμορφος γεννιέται σήμερα,
ένας άσχημος κόσμος πεθαίνει,
ένας άλλος κόσμος μονότονος, ζει.
Αγωνίες, χαρές, συγκινήσεις και πόνοι,
ένας πόλεμος με συμμάχους διχόνοιες και μίση,
με αντίπαλους ψεύδη και πάθη
και κριτές τους πιστούς της αγάπης.
Καθώς τρέχεις θα κόψεις και λούλουδα
που φυτρώνουν σε άγρια λιβάδια,
μύρισέ τα να δεις πως μαραίνονται
πριν ακόμα γευθείς την πνοή τους.
Τρέχα, τρέχα γιατί έτσι μας κάνανε,
μηχανές που διυλίζουν τον χρόνο
και παράγουνε άψυχα νούμερα.
Προσπαθείς να σταθείς, δεν μπορείς
κι' όλο τρέχεις να πιάσεις το άπειρο
που κυλάει και κείνο μαζί σου.
Ξημερώνει, βραδιάζει, σκοτεινιάζει, φωτίζει,
ένας κόσμος άσχημος πέθανε σήμερα,
ένας όμορφος κόσμος γεννιέται,
ένας άλλος κόσμος μονότονος, ζει.
Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Αυτό είναι ένα ωραίο ποίημα :)
apla teleio!
Δημοσίευση σχολίου