Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Σ' ευχαριστώ Θεέ μου που μου δειξες το Πρόσωπό Σου

Εκεί όπου ο κόκκινος ουρανός γίνεται μια σκούρα θάλασσα
Εκεί που ο ήλιος του δειλινού σμίγει με τα’ ασημένιο φεγγάρι
Εκεί που ο ήχος του τζιτζικιού σβήνει για ν' ακουστεί το τριζόνι
Εκεί που οι νυχτερίδες συναγωνίζονται στο πέταγμα τα χελιδόνια
Εκεί που το σούρουπο ανταμώνει τη νύχτα
Εκεί που η σιωπή υποκλίνεται στις καμπάνες του εσπερινού
Εκεί που ο αποσπερίτης δείχνει το δρόμο στ' αστέρια
Εκεί που η μέρα γίνεται μια κουκίδα που πέρασε μέσα στο χρόνο
Εκεί που η σκέψη σταματά στη μικρότητά της

Σ' ευχαριστώ Θεέ μου που μου δειξες το Πρόσωπό Σου

Τι κρίμα που τόσοι σε ψάχνουν αλλού…..

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωπ ! Καινούργιο ποίημα :)
Ύμνος στο περιβάλλον. ( Μην περιμένεις άμεσα ευαισθησία από μηχανικό άνθρωπο :)).
Χθες ήταν η μέρα των bloggers για το περιβάλλον, οπότε κι εγώ θ' αναρτήσω μερικές σημειώσεις για την ατμόσφαιρα αυτές τις μέρες. Πέρσυ διάβασα τα πρώτα βιβλία για το θέμα κι είναι πολύ νέα κι ενδιαφέροντα. Έβγαινα στον κήπο ύστερα, κοίταγα τον ουρανό και σκεφτόμουν ότι αυτός ο αέρας μας κρατάει ζωντανούς...
Υπάρχουν εξαιρετικά πράγματα στα βιβλία...

Καππαδόκης είπε...

Εχουν και οι μηχανικοί ευαισθησίες. Ακου που σου λέω...

Ανώνυμος είπε...

Τι λες τώρα...
Να διαβάζεις Δάντη, κείμενο πούναι γραμμένο σε ρυθμό περιπάτου, διότι το 1300 η ζωή ήταν αγροτική ( αργή )και να το καταλαβαίνεις, ότι εσύ σήμερα που πετάς μ' αεροπλάνο, πρέπει ν' αποφασίσεις ότι ή θα το διαβάσεις με το ρυθμό του ή θα το αφήσεις γι' αργότερα.
Για να μην τα πολυλογώ, διάβασα την κόλαση σε 4 μέρες κι αποφάσισα πάραυτα ότι φέτος θα κάνω διακοπές.
Είχα μόλις διαβάσει ένα αριστούργημα :)
Και μετά ήλθαν οι φωτιές. Μια μέρα είδα τηλεόραση, τις θεόρατες φλόγες... Δεν την ξανάνοιξα, παρακολούθησα το θέμα από τις εφημερίδες. Γράφτηκαν πολύ ωραία πράγματα εκείνες τις μέρες...
Κι εγώ πήρα στα σοβαρά τη λογοτεχνία :). ΄Όμως, δεν θέλω να ξεχαστώ. Θέλω να καταλάβω τι γίνεται.
Ο κ. Τσούκας είναι εξαιρετικός.
Πήρα το βιβλίο του επειδή μου άρεσε ο τίτλος κατ' αρχήν και μετά για το περιεχόμενο. Η χαρά που έκανα όταν το διάβασα δεν λέγεται :) Μέσα σε 180 σελίδες μου έδωσε ο άνθρωπος να καταλάβω τα χαρακτηριστικά των πολιτικών μας δυνάμεων. Αυτή η ικανότητα ανάλυσης έχει δουλειά ετών πίσω της. Επιτέλους ένας άξιος και συγκροτημένος άνθρωπος. Μιλάμε για αγαθό...
Από τότε και σ'αυτό το μικρό διάστημα που τον διαβάζω εδώ, έχω αρχίσει και καταλαβαίνω πολιτικά. Και το καλοκαίρι, όταν πήρα το βιβλίο του, ήμουν εντελώς ανίδεη.
Γιστί ο κ. Τσούκας είναι πάνω απ' όλα, καθηγητής ( όλε !!! ).
Είμαι fun, το παραδέχομαι :)